دعواهای زناشویی، بیماری‌های جسمی را تشدید می‌کند
تاریخ انتشار: ۴ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۹۶۶۲۲۲
عصر ایران؛ بهاره لرستانی - دعوا و مرافعه با همسر احساسات شما را خدشه‌دار می‌كند اما كسانی كه از بيماری‌های مزمنی مانند آرتريت يا ديابت رنج می‌برند با اين جدل‌ها بايد منتظر پيامدهای فيزيكی بدتری باشند.
به گفتۀ محققان، در بيماران مبتلا به بيماری‌های مزمن مانند آرتريت يا ديابت، دعوا و مرافعه‌های زناشويی با پيامدهای جسمی همراه است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
آرتریت در واقع التهاب مفصل است که معمولا منجر به ورم و درد و محدودیت حرکت می‌شود.
لين مارتير، استاد بخش مطالعات توسعۀ انسانی و خانواده می‌گويد: «وقتی توانستيم ارتباط بيماری و نزاع با همسر را در دو مجموعه از داده‌های مختلف بررسی كنيم، هيجان‌زده شديم. يافته‌ها اطلاعاتی از تاثيرگذاری ازدواج بر سلامت به ما ارائه كردند كه اين تاثيرگذاری بر افرادی كه دچار بيماري‌های مزمن هستند، بسيار مهم‌تر است.»
مارتير تاكيد می‌كند که دانستن چگونگی و چرايی بدتر شدن علائم بيماری بسيار اهميت دارد. بيماران مبتلا به استئوآرتريت زانو كه درد بيشتری را متحمل می‌شوند، سريع‌تر ازكارافتاده می‌شوند و بيماران ديابتی كه تحت كنترل و درمان نيستند در معرض خطر بيشتری قرار دارند.
محققان می‌گويند تحقيقات پيشين ارتباط ميان ازدواج‌های رضايت‌بخش و سلامت جسمی و روحی را تاييد كرده بودند اما دربارۀ اين موضوع كه چطور تجربيات روزمرۀ افرادِ مبتلا به بيماری‌های مزمن، علائم بيماری آن‌ها را تحت تاثير قرار می‌دهد، تحقيق چندانی صورت نگرفته است.
مارتير می‌گويد: «ما در مورد بيماری‌های مزمن كه معمولا شامل علائم روزانه يا نوسانات علائم می‌شود، تحقيق می‌كنيم. در حال حاضر در مطالعات ديگر به كيفيت ازدواج پرداخته می‌شود اما ما قصد داشتيم به اين موضوع بپردازيم كه چگونه تعاملات مثبت و منفي با همسر، روز به روز بر سلامت انسان تاثير می‌گذارد.»
در یک تحقيق دیگر داده‌های دو گروه شركت‌كننده برای پژوهش مورد بررسی قرار گرفت. در يك گروه 145 بيمار مبتلا به استئوآرتريت زانو به همراه همسرشان و گروه دوم 129 بيمار ديابتی با همسرشان حضور داشتند.
شركت‌كنندگان هر دو گروه احوال روزانۀ خود را، از خلق‌وخو تا ميزان شدت علائم بيماری و اينكه آيا تعاملات‌شان با همسرشان مثبت يا منفی بوده، گزارش كردند. دو گروه آرتريت و ديابت گزارش 22 و 24 روز از احوال خود را ثبت كرده بودند.
محققان با بررسی اين داده‌ها دريافتند كه در هر دو گروه، افراد در روزهايی كه تنش بيشتری را با همسرشان تجربه كرده بودند حال بدتری داشتند، كه به نوبۀ خود منجر به درد بيشتر يا تشديد علائم شده بود.
علاوه بر اين، محققان دريافتند در گروه مبتلا به آرتريت، شدت درد بيماران بر تداوم تنش‌ها با همسرانشان در روز بعد نيز تاثير گذاشته است. هنگامی كه بيماران درد بيشتري داشتند، روز بعد حال وخيم‌تر و در نتيجه تنش بيشتری را با همسر خود تجربه می‌كردند.
مارتير می‌گويد: «ما معمولا روی ارتباطات خاص بيمار تمركز می‌كنيم اما توجه به تنش در ازدواج مربوط به بيماری نيست و چنین تنشی به خودی‌خود نشانۀ يك بيماری نيست. اين مقياسی است كه نشان می‌دهد بدون در نظر گرفتن بيماری، ممكن است بهبود كلی كيفيت يك رابطه، تاثيراتی بر سلامت افراد داشته باشد.»
در نتيجه از اين يافته‌ها می‌توان در درمان بيماران مبتلا به بيماری‌هاي مزمن بخصوص ديابت و آرتريت روماتوئيد (روماتیسم مفصلی) در كلينيك‌ها استفاده كرد و به زوج‌هايی كه در شرح حال اوليه تنش‌هايی در روابط خود را گزارش كرده‌اند مشاورۀ روانپزشكي يا جلسات روان‌درمانی خانوادگی توصيه كرد.
راه حل بهتر اين است كه رسانه‌های عمومی دربارۀ "تاثیر تنش زناشویی بر بیماری زن یا شوهر" آگاهی‌بخشی کنند تا مردم با روش‌های ساده‌تر درصدد بهبود روابط زناشويی‌شان برآيند؛ نه اینکه برای درمان بيماری‌های مزمن خود به سراغ درمان‌های گران و پيچيده بروند. اين اقدام بر بهبود كيفيت سلامت جامعه و همچنين بر "اقتصاد درمان" نيز تاثير مثبت خواهد داشت.
کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: شایع ترین علل دعواهای بی دلیل زن و شوهر توهین در مشاجره زناشویی ممنوع 10 نکته ی ساده و کاربردی برای کاهش دعوای زناشوییمنبع: عصر ایران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۹۶۶۲۲۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۷ میلیون مبتلا به دیابت در کشور/ آمار زخم‌های مزمن در دیابتی‌ها
مدیر کلینیک دیابت، زخم و ترمیم بافت سازمان جهاد دانشگاهی علوم‌پزشکی تهران با بیان اینکه آمار و ارقام حاکی از این است که ۱۵ تا ۳۴ درصد دیابتی‌ها در مدت‌زمان بیماری، به زخم‌های مزمن دچار می‌شوند، افزود: حدود ۱۵ درصد افراد دیابتی به زخم پا دچار می‌شوند و ۱۵ درصد این افراد نیز درجاتی از قطع پا را تجربه می‌کنند. دکتر حسام‌الدین علامه در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان اینکه زخم‌های مزمن ۳ دسته «عمده» و یک دسته «نادرتر» دارند، اظهار کرد: زخم‌های دیابتی در صدر دسته «عمده» قرار می‌گیرند؛ زخم‌های دیابتی، زخمی است که در صورت کنترل نشدن دیابت در افراد مبتلا به این بیماری در گذر زمان، ابتدا «نوروپاتی» و سپس زخم ایجاد می‌شود. اگر افراد مبتلا به دیابت از پای خود به خوبی مراقبت نکنند، در وهله نخست به «نوروپاتی» یعنی کاهش حس محیطی پا و در وهله دوم به زخم پای دیابتی مبتلا می‌شوند. وی با بیان اینکه زخم‌های عروقی دومین عامل ابتلا به زخم‌های مزمن هستند، اظهار کرد: زخم‌های عروقی به ۲ دسته «ایسکمیک» (شریانی) و «وریدی» تقسیم می‌شوند. بررسی‌ها بیانگر این است که دیابت یکی از عوامل اصلی ایجادکننده زخم‌های شریانی است. همچنین زخم‌های وریدی به دلایل نارسایی‌های عروق وریدی مانند «واریس» ایجاد می‌شود. چاقی، نارسایی‌های قلبی‌عروقی و برخی از سرطان‌ها که در سیستم «لنف ادم» اختلال ایجاد می‌کنند نیز سبب ابتلا به زخم‌های مزمن وریدی می‌شوند. علامه با بیان اینکه سومین عاملی که منجر به زخم‌های مزمن می‌شود، زخم‌های «فشاری» یا «بستر» هستند؛ افزود: طبیعی است که تعداد سالمندان یک جامعه با افزایش شاخص امید زندگی زیاد می‌شود. در چنین شرایطی، انتظار داریم بیماری‌هایی که منجر به استراحت مطلق سالمندان می‌شود به ویژه در سالمندانی که سکته کرده‌اند و دارای اختلالات حرکتی هستند و یکجانشین شده‌اند، منجر به زخم بستر یا فشاری شود. همچنین افرادی که دارای معلولیت هستند و به ناچار در یک وضعیت خاص قرار می‌گیرند، اغلب دچار زخم مزمن می‌شوند. مدیر کلینیک دیابت، زخم و ترمیم بافت سازمان جهاد دانشگاهی علوم‌پزشکی تهران درباره زخم‌های مزمن «نادر» نیز گفت: برخی از سرطان‌ها منجر به زخم‌های مزمن می‌شوند که این زخم‌ها جزو موارد نادر زخم‌های مزمن هستند. همچنین برخی از بیماری‌های صعب‌العلاج می‌توانند زخم مزمن ایجاد کنند. وی با بیان اینکه برآوردها بیانگر این است که حدود ۰.۸ تا ۱.۵ درصد از افراد جامعه به زخم‌های مزمن دچار می‌شوند، خاطرنشان کرد: آمار و ارقام حاکی از این است که ۱۵ تا ۳۴ درصد از دیابتی‌ها در مدت‌زمان بیماری، به زخم‌های مزمن دچار می‌شوند. در حال حاضر، ۷ میلیون دیابتی در کشور زندگی می‌کنند؛ با توجه به جمعیت ۸۵ میلیون نفری کشور و احتمال ابتلای ۱۵ تا ۳۴ درصدی دیابتی‌ها به زخم پای دیابتی باید گفت به شرط در نظر گرفتن دیابت اثبات شده در حداقل ۷ میلیون نفر از جمعیت کشور، آنگاه حدود ۵۰ درصد از این افراد به «نوروپاتی» مبتلا می‌شوند. مدیر کلینیک دیابت، زخم و ترمیم بافت سازمان جهاد دانشگاهی علوم‌پزشکی تهران ادامه داد: نوروپاتی منجر به بی‌حسی ناحیه پا می‌شود؛ در نتیجه افراد مبتلا به دیابت نه تنها متوجه تروما و آسیب‌های وارده به پا نمی‌شوند، بلکه فرایند درمان بیماری به دلیل مشکلات حسی و خون‌رسانی نامناسب کاهش می‌یابد. وی درباره قطع عضو زخم پای دیابتی نیز به ایسنا گفت: حدود ۱۵ درصد از افراد دیابتی به زخم پا دچار می‌شوند و ۱۵ درصد از این افراد نیز درجاتی از قطع پا را تجربه می‌کنند. درجات قطع عضو زخم پای دیابتی شامل قطع یک بند انگشت تا قطع کامل پا می‌شود. با توجه به جمعیت افراد دیابتی کشور و آمار و ارقام مربوط به قطع عضو زخم پای دیابتی می‌توان گفت، حدود ۲۰۰۰ نفر در کشور به صورت سالانه درجاتی از قطع عضو پا را تجربه می‌کنند. کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: 56 راز سلامت مردان که حتما باید بدانید بهترین میوه برای تقویت سیستم ایمنی بدن تشخیص زودهنگام بیماری‌های کبد را جدی بگیرید
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان